Poen Ochrol

Mae poen ochrol (gweler Tabl 3) fel arfer yn gysylltiedig â syndrom poen trocanterig mwyaf, syndrom band iliotibiol, neu paresthecia meralgia. Mae Syndrom Poen Trocanterig Mwyaf yn derm cymharol newydd sydd yn cynnwys bwrsitis trocanterig mwyaf a phatholeg mediws glwtews (Shbeeb 1996, Bird et al 2001). Mae bwrsitis trocanterig yn achos cyffredin o boen clun ochrol, yn arbennig mewn cleifion hŷn. Ond canfu astudiaeth delweddu siniaredd magnetig (MRI) o 24 o ferched â syndrom poen trocenterig mwyaf (a ddisgrifir fel poen cronig a dolur ar elfen ochrol y glun) bod gan 45.8% rwyg yn y mediws glwtews a bod gan 62.5% tendonitis yn y mediws glwtews, oedd yn codi’r cwestiwn ynghylch faint o’r cleifion yma mewn gwirionedd oedd yn dioddef â bwritis (LOE=4) (Bird et al 2001). Mae syndrom band iliotibiol yn arbennig o gyffredin mewn athletwyr. Mae’n cael ei achosi drwy symud y band iliotibiol dros y trocanter mwyaf. Mae paresthetica maralgia, syndrom llithio’r nerf cwtaneaidd ffermoraidd  ochrol, hefyd yn achosi poen clun ochrol sydd yn digwydd yn amlach yn ystod canol oed. Mae partsthetica meralgia yn cael ei nodweddu gan hyperesthesia yn y glun anterochrol, er bod 23% o’r cleifion sydd  a’r anhwylder yma yn cwyno hefyd gyda phoen clun ochrol (Jones 1996).